Zo moet het dus niet: Bij een zebra bij het plaatselijke ziekenhuis besloot ik voor de verandering niet door te rijden maar te stoppen, wat beslist niet de gewoonte is hier. Algemene paniek, vooral bij de 2 slecht ter been zijnde voetgangers die overstaken en mij angstig aankeken. De standaard manier is om elkaar heen zeilen en eventueel wat vaart minderen maar in elk geval niet stoppen.
Afgelopen donderdag alsnog per minibus heen en weer naar Vung Tau om Minh, Tri en de moeder van Nhi op te halen. Het werd mij snel duidelijk waarom 2 volwassenen nodig zijn om 2 jongetjes in het gareel te houden tijdens de rit van een kleine 3 uur in het donker. Drukte en chaos thuis in Saigon en mijn spullen in een afgesloten koffer want ze komen overal aan.
Zaterdagmiddag naar het park, met ons zessen op 2 scooters.
Zondagmorgen (eergisteren) naar de dierentuin, dit keer met een (elektrische) taxi. De dierentuin is aanzienlijk opgeknapt sinds mijn laatste bezoek een paar jaar geleden, naar mij verteld werd door een verbeterde financiële situatie als gevolg van meer bezoekers door een Facebook pagina. Entree: 2 euro.
Mahada Vietnamese stijl 
Vlindertuin 
Komisch: links een bordje verboden te voederen, rechts een verkooppunt van voer (wortels) voor de giraffen 
Met AI vertaald uit het Vietnamees 
Daarna weer het gezelschap terug gebracht naar Vung Tau en dat ging aanzienlijk beter, mede omdat de televisie in de minibus aan stond.
Gisteren (maandag) wandeling langs de boulevard, waar zeeschepen op weg naar de container terminal of via de Mekong naar Saigon langs varen. Daarna alleen weer terug naar Saigon.
